"O fiscal militar arrepentiuse toda a súa vida de haberlles xulgado"

Flor Baena e Eva Solla, familiares dos vigueses fusilados no 1975

Traducción Estación Atlántica

Rosé Carrera. Vigo Atlantico.net 28/09/2015

Flor Baena, irmá de Humberto Baena, leva corenta anos defendendo a honarabilidad do seu irmán, cuxa única culpa foi publicar unha esquela nun xornal local tralo asasinato dun obreiro en Vigo naqueles convulsos días de 1975. As vías emprendidas ante a Xustiza española pecháronse. Agora, as súas esperanzas están postas nun xulgado arxentino e na ONU.

Emocionada polo número de persoas que acudiron este ano á homenaxe?
Moito. Todos os anos non o esquecen.

Como se atopa os trámites legais para reparar a figura de Humberto Baena?
O proceso está agora en Arxentina, coa xuíza Servini, (investiga os crimes do franquismo e pediu a extradición de varios supostos maltradores). Este mes foi á ONU para que se saiba máis o caso. A ver en que queda, porque a cousa non pinta moi ben.

Que pasou en España?
Levouse o proceso ao Tribunal Constitucional, pero rexeitárono porque naquela época non había Constitución en España. Levámolo ao Tribunal de Dereitos Humanos da Haya, pero España non asinara a Carta de Dereitos Humanos, pero iso non hai que asinalo; é algo que hai que respectar. Na ONU tamén o rexeitaron porque o viron na Haya.

Están nun punto morto, salvo pola vía arxentina.

Estamos estudando algunha outra alternativa, porque empezan a aparecer testemuños. Un fillo do fiscal militar que os xulgou dixo que o seu pai arrepentiuse toda a vida de celebrar aquel xuízo e que nunca se debía xulgar.

Corenta anos despois, cal é a súa opinión sobre o tratamento que fai España ás vítimas do franquismo?
Pon todas as trabas posibles para que non se esclarezan os feitos. Ata agora, non deixan acceso aos expedientes e si entréganos fano tapando os nomes con típex, censurados. Iso demostra que o que fixeron foi unha chapuza.