Camilo Caamaño diríxese ao público que asiches á ofrenda. foto Gonzalo Núñez
Traducción Estación Atlántica
Cangas volveu homenaxear onte aos once veciños que foron torturados e asasinados polas tropas franquistas na Portela
J.CALVO - CANGAS Faro de Vigo 29/08/2010
O morado da bandeira republicana destacaba onte no Alto da Portela onde as tropas franquistas fusilaron a 11 milicianos que trataban de impedir que o totalitarismo apropiásese de Cangas. Logo dun verán de bandeiras vermellas e gualda confraternizando coas doutras comunidades autónomas por aquilo do Mundial de Fútbol, o morado da insignia da República recordaba que houbo homes que morreron pola liberdade, que moi preto de onde hoxe se festexan ao patrón, fusiláronse a once cangueses, mariñeiros, canteiros, jornaleros e albaneis, de entre 16 e 46 anos de idade, que non fixeron outra cousa que oporse á sublevación das tropas franquistas. Eles tamén lanzaron o berro de ¡Non pasarán!, pero a súa voz quedou calada pola cruel represión que fixo que as tropas fascistas foron a buscar aos seus domicilios aos que despois habían de fusilar sen miramientos, logo de ser encarcerados e torturados con sadismo no Instituto Local de Hixiene e noutro local situado enfronte habilitado polos falanxistas. Cangas estremeceuse ese día. Cangas chorou de rabia, de impotencia e xurou telos sempre presente na súa memoria. Os actos de onte non fai máis que homenaxear a eses cangueses que na escura madrugada do 27 ao 28 de agosto foron metidos nunha camioneta propiedade de Francisco Cervera e custodiada polo escuadrón da morte que dirixía o alemán nazi Bruno Seveiger. . O "paseo" está datado. Foi ás 4 da madrugada na estrada de Cangas a Pontevedra, no quilómetro 3, lugar de Angueiro. Alí aplicóuselles a lei de fugas. Matáronos un a un e despois trasladáronos á fábrica de Cervera onde foron atados ás grellas de tostar o peixe.
Nenhum comentário:
Postar um comentário