O alemán que desertó e viño a Vigo por amor

Imre Kukla, fillo de Hanns Oswald Kukla, é o responsable da tradución e edición deste libro escrito polo seu pai

Traducción Estación Atlántica

Hanns Oswald Kukla participou na II Guerra Mundial; estivo destinado en Vigo, Berlín, a fronte Rusa e Italia, onde se uniu aos partisanos. Regresou a Vigo onde se atopaba o seu gran amor. Agora publícanse as súas memorias

Atlántico - Rosé Carrera - Vigo 11/01/2015

Vigo é unha auténtica caixa de sorpresas que de cando en cando regala ás súas xentes historias épicas que devolven ao home a súa esperanza. Nesta ocasión, o seu protagonista é un soldado alemán, Hanns Oswald Kukla (Beuthen, 1914 - Innsbruck, 1956), cuxa vida, relatada en primeira persoa, foi rescatada por un dos seus fillos e ve agora a luz en forma de libro. ¡Tenia que suceder así! Diario de guerra de un desaparecido (1933-1946) é un canto ao pacifismo en plena II Guerra Mundial. E é, sobre todo, unha das poucas voces críticas contra o nazismo xurdidas na súa época entre os propios alemáns, que na maioría dos casos preferiron ver para outro lado e ignorar o horror do réxime nazi. "O meu pai tivo o convencimiento desde o principio de que era unha guerra perdida, que non tiña sentido". Imre Kukla Boán emociónase cando fala deste home ao que coñeceu moi pouco pero do que conservan na familia todos os seus escritos, documentados tamén con fotografías. El encargouse da tradución dos seus diarios que xa o seu pai redactara en forma de libro e que agora ha autoeditado, en alemán e español, en colaboración coa súa filla Inge e o seu primo Thomas Bronder.

A historia de Hanns Oswald Kukla é a de numerosos novos alemáns aos que o ascenso dos nazis ao poder sorprendeulles en idade de facer o Servizo Militar. Criado no seo dunha familia tradicional católica e de formación agrónoma, trala instrución tocoulle servir na Legión Cóndor. O seu destino como telegrafista neste corpo expedicionario que participou na Guerra Civil tróuxolle a Vigo en 1938 e, para poder operar mellor -a cidade era un auténtico niño de espías onde, desde o Cable Inglés e o Cable Alemán, vixiábanse os movementos de barcos e mercancías mutuamente-, foi presentado como corresponsal de prensa. "Así se introduciu máis fácilmente no que era a sociedade viguesa daquela época", engade o seu fillo, e así coñeceu tamén á que anos máis tarde conseguiría converter na súa esposa, a viguesa Teresa Boán.

Ao final da contenda española os alemáns regresaron ao seu país. Hanns Kukla, lonxe de licenciarse, viuse obrigado a continuar servindo como soldado no departamento de telecomunicaciones. Tal como relata no seu libro, e comenta tamén o seu fillo, estivo en Berlín, no Ministerio do Aire, onde conseguiu que o expulsasen para dar cos seus ósos, castigado, na prisión da Fortaleza de Torgau. De aí, foi enviado á fronte de Rusia, ás portas de Moscú, durante o duro inverno de 1943. Polo seu posto, sempre tivo información de primeira man do que pasaba realmente na guerra e, a base de 'triquiñuelas' e enxeño, logrou que a súa unidade fose destinada a Italia. O atentado a Hitler en xullo de 1944 foi o empujón final que necesitou para decidirse a desertar. Pero non se quedou aí a súa aventura: uniuse aos partisanos italianos e, acabada a guerra, colaborou en Roma cos aliados, ata que finalmente embarcou rumbo a España para reencontrase con Teresa Boán.

Klukla viviu en Vigo e Bilbao, onde se gañou a vida como cronista e comentarista político para numerosos xornais, tanto europeos como de América, entre eles "El Pueblo Gallego". Faleceu en Alemania mentres esquiaba. Preparaba o seu regreso ao seu país, xunto á súa familia, porque non se sentía cómodo na España de Franco. Os seus descendientes seguen asentados na cidade viguesa.