Estación Atlántica
Galicia Mártir 2/4/10
Páxinas
Actualidade
Arquivos
Audiovisuais
Carteis
Contacto
Deportados
Guerrilla
Hemeroteca
Libros
Ligazons
Mapas de fosas
Milicias
Presentación
Prisions
Referendo pola República
República Galega
Vítimas
Xusticia para Ferrol
Estación Atlántica
está baixo unha licenza
Creative Commons Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas 3.0 España License .
O Alcalde socialisto de Vigo é condenado pola xusticia a derrubala de urxencia pero segue negándose
domingo, 17 de maio de 2015
Reclaman unha sala para a Memoria Histórica no vello cárcere de Lugo
La vieja cárcel de Lugo comenzó a prestar servicios en julio de 1887
Foto: Pradero
O fillo do alcalde de Castro de Rei asasinado anuncia a doazón de fondos
Xosé Carreira
_ Lugo / A Voz,
17/05/2015
Varios colectivos expoñen a apertura no vello cárcere de Lugo dunha sala dedicada á Memoria Histórica. Algúns anunciaron a súa intención de presentar formalmente a solicitude, e outros o fan simplemente nas súas páxinas en Internet. Darío Rivas, fillo de Severino Rivas Barja, alcalde socialista de Castro de Rei, asasinado durante a ditadura franquista, anunciou a doazón de fondos para a sección no caso de que esta sexa posta en marcha.
Outras cidades españolas con vellos cárceres adoptaron xa a iniciativa, non só creando seccións en memoria dos represaliados senón dedicándolles a totalidade das vellas instalacións carcelarias. En Oviedo, por exemplo, funciona na antiga prisión o arquivo da memoria asturiana.
Outro exemplo é Málaga, onde a vella prisión provincial foi sinalizada como lugar da Memoria Histórica de Andalucía, por ser considerada como un dos centros da represión da ditadura durante a guerra e a posguerra. Carabanchel foi outro dos centros que motivou un movemento para que no mesmo se tivese especial atención a aqueles que morreron durante a ditadura. No seu momento, directivos de Institucións Penais anunciaron un espazo para a memoria democrática.
Quen están a favor da idea consideran que na provincia hai centenares de persoas que foron vítimas da ditadura e que ha de ser honrada a súa memoria. Entenden que sendo complexa a creación dun centro museístico, ábrase unha sala especial en recordo de todos os falecidos e para que sirva de divulgación e reflexión sobre a historia.
Darío Rivas, desde a súa residencia en Buenos Aires, anunciou esta mesma semana que non só tratará de facer todo o que lle sexa posible para que Lugo dispoña deste centro, senón que doará material relacionado co seu pai, Severino Rivas Barja, que foi alcalde en Castro de Rei por un curto espazo de tempo porque acabou sendo asasinato. O seu fillo converteuse na última década uno dos grandes defensores da Memoria Histórica, chegando a converterse nun destacado activista en prol dos dereitos humanos. Desde Buenos Aires conseguiu, xunto a destacadas personalidades, que o Goberno arxentino abrise un proceso contra personalidades da vida política que tiveron que ver con Franco.
Darío Rivas conseguiu localizar os restos do seu pai que foi arroxado a unha cuneta despois de ter sido matado de varios disparos. Apareceu en Cortapezas, preto de Portomarín.
Rivas, que o ano pasado foi distinguido na Deputación Provincial, anunciou que o próximo mes solicitará unha entrevista coa persoa que sexa elixida alcalde de Lugo para reclamar a sala e tamén para ofrecerlle documentación.
O vello cárcere de partido de Lugo foi obxecto dunha profunda reforma, non exenta de polémicas. O seu futuro destino será un centro cultural. Na parte superior foi instalada unha zona acristalada que servirá para a instalación dunha cafetería, o que motivou algunhas críticas.
Outras cidades españolas dedicaron as súas vellas prisións a museos
Máis de mil persoas foron asasinadas na provincia entre 1936 e 1940
A profesora lucense María Jesús Blanco Souto, autora do libro A Represión Franquista na Provincia de Lugo, 1936-1940, elaborou un censo de persoas que foron asasinadas na provincia nese período. Documenta un total de 940 vítimas entre as que non figuran aquelas que foron asasinadas noutros lugares de España. Quen promoven a creación da sala da Memoria Histórica no vello cárcere de Lugo aseguran que a incidencia da ditadura na provincia lucense foi espectacular.
Algúns investigadores fan referencia tamén a quen pagaron no cárcere de Lugo as consecuencias da represión. O penal lucense, segundo un amplo estudo do profesor de Dereito Penal da Universidade de Valladolid Ricardo M. Mata e Martín, estreouse en xullo de 1887. Foron elixidos uns terreos na zona da Mosqueira, para tratar de dar solución a un gravísimo problema, a falta de espazo no cárcere de Armanyá e as constantes evasións. Xornais da época apuntaban nas súas informacións que do cárcere de Lugo marcháronse todo os presos. «Deica pouco -dicían, segundo reflexa o citado profesor- comezarán as fugas de alcaides, únicos individuos que quedan nos presidios».
O novo centro penal de Lugo foi construído con 56 celas, seis calabozos (con capacidade de ata doce internos) e once celas para incomunicados e castigados. Foi planificado para un total de 140 reclusos. En principio o persoal de persoal era de cinco empregados, un xefe, un administrador e un llavero.
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Postagem mais recente
Postagem mais antiga
Página inicial
Assinar:
Postar comentários (Atom)
Nenhum comentário:
Postar um comentário