O Alcalde socialisto de Vigo é condenado pola xusticia a derrubala de urxencia pero segue negándose

sexta-feira, 23 de outubro de 2015

Presentación en Ferrol do libro "Málaga: base naval accidental"


Presentación do libro Málaga: base naval accidental, de Luis Miguel Cerdera Jiménez

Ateneo Ferrolan

A Asociación Memoria Histórica Democrática presentou o libro "Málaga: base naval accidental" de Luis Miguel Cerdera Jiménez
Hoxe día 23 no salón de actos do Ateneo Ferrolán

O acto presentado por Enrique Barrera Beitia, a continuación o autor disertará sobre o libro.
Cerdera naceu en El Palo (Málaga) en 1962 e na actualidade exerce como funcionario do Concello de Logroño, é un apaixoado investigador da guerra civil, especialmente da guerra no mar.
Precisamente a temática do libro desenvolve os acontecementos dos primeiros meses da guerra civil en Málaga, convertida nunha base provisional da Escuadra republicana.

O libro ten especial relación con Ferrol, debido á presenza de numerosos ferroláns nos buques da flota leal ao Goberno lexítimo.

Máis info: http://www.malagabasenavalaccidental.com/



Un destes ferrolanos, un tío meu nos buques da republica en defensa do porto de Málaga foi o Xauen, o cal conta cun capitulo no libro.

Esta é a historia da miña familia:
O Xauen en canto o golpe de estado realízase en Ferrol, o 19 de xullo do 36, dirixíase á súa Base Naval de Ferrol onde estaba destinado, ao saber das loitas na devandita Base de Ferrol o seu Comandante vira o seu rumbo e diríxese cara ao sur, alí ocupouse de defender o porto de Málaga ata a huída pola estrada de Almería tristemente famosa polos bombardeos sufridos pola poboación civil que fuxía da cidade.

No Xauen estaba destinado o meu tío Mariano Perez Yañez, que durante os bombardeos a Málaga é ferido e sufriu a amputación dunha perna, fué atendido no hospital de sangue de Málaga, onde alí atopábanse como enfermeiras a miña avóa Rafaela Reina Valenzuela e miña tia materna Carmen López de Gamarra, a irmá maior da miña nai con 16 anos; asistiu no quirofano á amputación do seu futuro marido Mariano, ambos realizaron a huída pola estrada de Almería por separado, Mariano xa mutilado de guerra, en Valencia reencontráronse, e alí casáronse, ao ser ocupada Valencia trasládanse a Cartagena onde lles colle o final e perdida da guerra, estando a súa nai de parto o mesmo día 1 de abril do 39, non poden escapar ao exilio nos últimos buques que saíron desde o porto de Cartagena, tiveron unha nena, pero esa nena pasa á historia da familia como falecida ao pouco tempo de nacer, Unha investigación miña, levame a saber que no libro de rexistro do cemiterio de Cartagena nos primeiros días do mes de abril só consta falecida unha nena o día 5 de abril pero sospeitosamente, é sen ser o habitual, a casilla de onde se atopa sepultada esta baleira, a diferenza doutras de adultos que si teñen inscripción, polo cal a considero sospeitosa de ser un bebé roubado e o que si é sen ningunha dúbida é desaparecida, posto que non se sabe onde se atopa.

Ao acabar a guerra todos os que se atopaban no estado español, tiveron por decreto do final da guerra volver ás súas respectivas localidades de orixe, Mariano paso un xuízo que foi sobreseido, a súa xa esposa Carmen, a miña tía materna, xunto coa súa nai xa viuda de Juan López de Gamarra e a miña nai Pilar, trasládanse a vivir a Ferrol, a primeira por reunirse co seu marido aínda que tiveron que volver a casarse pola igrexa xa que o matrimonio civil en Valencia a vista da ditadura fascista non existia, a avóa e a miña nai decídense a irse a vivir a Ferrol por pasar desapercibidas nun lugar onde son descoñecidas dadas as represalias que sufrian os familiares (habitualmente as mulleres) de fusilados. Este éxodo do exilio interior foi moi común en todo o territorio do estado.

Este é o motivo polo cal todos os netos do avó materno malagueño Juan López de Gamarra somos galegos, polo casamente dun marino ferrolán do Xauen casado cunha malagueña que coñece como enfermeira no hospital de sangue de Málaga en enero de 1937.

Entre os buques sublevados que bombardearon tanto Málaga como a fuxida da poboación civil atopábase o Crucero Almirante Cervera, este buque perdeuse en loita armada para o goberno da república na Base Naval de Ferrol e o meu tío paterno tamén ferrolano Manuel Barreiro Rey foi fusilado con 25 anos por defender a tóma de posesión das tropas facciosas do buque con acusación en solitario de promotor da rebelión a bordo do Cervera.

Nenhum comentário:

Postar um comentário