 |
| Fotograma do documental |
Traducción Estación Atlántica
Faro de Vigo -Ágatha de Santos - Vigo 04.06.2013
En Galicia a guerra civil durou uns días, pero a represión que se viviu
durante a contenda e despois foi tan brutal que aínda hoxe mantén
separadas a membros da mesma familia. "Ou segredo dá Frouxeira",
documental dirixido por Xosé Abad, que se fixo co premio do II Festival
Primavera do Cine de Vigo na categoría de largometraje, reconstrúe unha
destas historias, a do último alcalde republicano de Serantes (A
Coruña), Alejandro Porto, e dos tres veciños que foron fusilados xunto a
el por darlle acubillo tras ser perseguido por falangistas. Coñecer a
verdade do que lles ocorreu a estes catro homes resultou ser
"absolutamente balsámico", afirma Abad, para estas familias, que
puideron, setenta anos despois, pechar feridas.
¿Como xorde este traballo?
Paulino Gasalla atopa uns documentos en casa do seu suegra sobre Alejandro Porto, o tío avó da súa muller, un home que nin sabía que existía, poeta, un home comprometido, alcalde do seu pobo, e decide que a súa historia ten que coñecerse, pero o seu suegra négase, porque di que é unha historia vergonzosa (a metade da familia era falangista e a outra metade republicana) e ata que non morre non comeza a investigar. Nós facemos de documental despois, por encargo das fundaciones 10 de Marzo e Fuco Buxán.
¿Que foi o máis difícil?
Xa partiamos dunha situación moi complicada porque a familia de Porto estaba dividida desde a guerra e coas outras tres tampouco se falaba. Non se sabía nin sequera onde foran fusilados; isto descubrímolo rodando o documental grazas a unha testemuña presencial. Houbo momentos en que cremos que non podiamos terminalo porque varias persoas negáronse a falar, por medo. Ata tivemos que paralizalo porque a filla dun dos protagonistas ameazou con denunciarnos si mencionabamos ao seu pai e non o retomamos ata que faleceu. Para eles tamén resultou moi traumático revivir aquilo.
¿Un dos protagonistas afirma: "Non queremos vinganza, só saber a verdade" Este é o obxectivo deste traballo?
É a primeira vez que a familia dun falangista rescata a memoria dun republicano. O irmán do alcalde, falangista, facía patrullas e o seu medo era atoparllo e ter que arrestalo. E sempre viviu coa carga do que lle pasou. As familias dos outros tres fusilados, que creron sempre que foran delatados, tampouco mantiñan relación con esta. Pescudar a verdade e falar dese tráxico episodio foi absolutamente balsámico para estas familias. Acabamos de finalizar outro documental sobre a memoria histórica, esta vez vista desde a perspectiva de sete adolescentes procedentes de distintas familias e que pouco ou nada sabían sobre a Guerra Civil. Estamos tratando de conseguir o financiamento para postproducirlo. Sorprendeunos que non soubesen nada ou apenas nada deste episodio, e para pasar páxina, primeiro temos que saber o que pasou.
¿Como xorde este traballo?
Paulino Gasalla atopa uns documentos en casa do seu suegra sobre Alejandro Porto, o tío avó da súa muller, un home que nin sabía que existía, poeta, un home comprometido, alcalde do seu pobo, e decide que a súa historia ten que coñecerse, pero o seu suegra négase, porque di que é unha historia vergonzosa (a metade da familia era falangista e a outra metade republicana) e ata que non morre non comeza a investigar. Nós facemos de documental despois, por encargo das fundaciones 10 de Marzo e Fuco Buxán.
¿Que foi o máis difícil?
Xa partiamos dunha situación moi complicada porque a familia de Porto estaba dividida desde a guerra e coas outras tres tampouco se falaba. Non se sabía nin sequera onde foran fusilados; isto descubrímolo rodando o documental grazas a unha testemuña presencial. Houbo momentos en que cremos que non podiamos terminalo porque varias persoas negáronse a falar, por medo. Ata tivemos que paralizalo porque a filla dun dos protagonistas ameazou con denunciarnos si mencionabamos ao seu pai e non o retomamos ata que faleceu. Para eles tamén resultou moi traumático revivir aquilo.
¿Un dos protagonistas afirma: "Non queremos vinganza, só saber a verdade" Este é o obxectivo deste traballo?
É a primeira vez que a familia dun falangista rescata a memoria dun republicano. O irmán do alcalde, falangista, facía patrullas e o seu medo era atoparllo e ter que arrestalo. E sempre viviu coa carga do que lle pasou. As familias dos outros tres fusilados, que creron sempre que foran delatados, tampouco mantiñan relación con esta. Pescudar a verdade e falar dese tráxico episodio foi absolutamente balsámico para estas familias. Acabamos de finalizar outro documental sobre a memoria histórica, esta vez vista desde a perspectiva de sete adolescentes procedentes de distintas familias e que pouco ou nada sabían sobre a Guerra Civil. Estamos tratando de conseguir o financiamento para postproducirlo. Sorprendeunos que non soubesen nada ou apenas nada deste episodio, e para pasar páxina, primeiro temos que saber o que pasou.
Nenhum comentário:
Postar um comentário