Presentación do libro "Valente vital (Ginebra, Saboya, París)"

O seu conto "O uniforme do xeneral", incluído no volume Número trece, supúxolle problemas coa ditadura franquista e foi sometido a consello de guerra en 1972 acusado de alusiones ofensivas ao exército.

Traducción Estación Atlántica

A presentación estará a cargo de Claudio Rodríguez Fer (Poeta e Director da Cátedra Valente de Poesía e Estética)

Xoves 11 de decembro, 19 h. 
Entrada libre e gratuita ata completar aforo

Centro de Arte Moderno de Madrid
C/Galileo, 52
28015 Madrid
 

Presentación do libro "Valente vital (Ginebra, Saboya, París)" de Claudio Rodríguez Fer, Tera Blanco de Saracho e María Lopo

 

O libro Valente vital (Ginebra, Saboya, París) é o resultado dunha longa investigación na vida e na obra de José Angel Valente, para a que se dispuxo da importante biblioteca e do riquísimo arquivo do autor, consistente en decenas de dosieres, centos de manuscritos e máis de dez mil cartas que se atopan na Cátedra Valente de Poesía e Estética da Universidade de Santiago de Compostela. Claudio Rodríguez Fer e Tera Blanco de Saracho, poetas, ensayistas e hispanistas, ocupáronse do máis dun cuarto de século pasado por Valente en Xenebra e na Alta Saboya francesa mentres exerceu como funcionario internacional. E a doutora en Literatura Francesa, tamén profesora e ensayista, María Lopo investigou a época pasada en París e as súas ramificaciones en Francia, onde ela mesma se doctoró e exerceu a docencia universitaria.

Consecuentemente, na parte dedicada a Xenebra trátase da participación de Valente na vida cultural e artística de Suiza, pero tamén de importantes relacións con escritores españois e hispanoamericanos como Alberto Jiménez Fraud, María Zambrano, Cortázar, Costafreda, Calvert Casey ou Westphalen.

 

Así mesmo trátanse asuntos sociais e políticos como a súa relación coa oposición antifranquista, tanto a través da memoria histórica (maquis español, brigadismo internacional) como da participación directa (solidariedade política antifascista, colaboración cos emigrantes, consello de guerra).

A parte dedicada a París iníciase coa primeira visita do poeta a tal cidade na súa mocidade e continúa cos contactos que mantivo co editor José Martínez e as súas Edicións de Ruedo Ibérico e con amigos escritores como Juan Goytisolo ou José-Miguel Ullán. Especial atención dedícase ao período que exerceu na UNESCO, onde coñeceu a Juan Gelman. E tamén se trata da presenza da cultura francesa na súa obra e viceversa (traducións de Jabès, colaboracións con Noël, versións de Ancet), sen esquecer a conexión ética e estética do poeta con Camus, de quen traduciu El extranjero ao castelán.