14 de marzo 72 aniversario do fusilamento de Manuel Barreiro Rey

Chámome Manuel Barreiro Rey. Son mariño da dotación do buque Cervera, en Ferrol. Auxiliar de Oficinas e Arquivos de Intendencia de Marina.

Na sublevación militar no Arsenal de Ferrol a dotación do Cervera resistimos durante tres días a entrega do buque ás forzas sublevadas en xullo de 1936, ata que fomos bombardeados pola aviación procedente de Marín, desde a rendición do buque fun encarcerado e o único incomunicado dos meus compañeiros durante tres longos meses na adega do buque prisión Plus ultra e despois no campo de concentración do Dique do Arsenal Militar, tamén estiven preso no buque Contramaestre Casado, ata o 20 de xullo de 1938 fun xulgado xunto a 63 compañeiros máis nun sumario de case 3000 folios, levaba dous anos preso, por un consello de guerra militar, acusado en solitario de promotor da rebelión no meu buque, acusación na que non cabia conmutación de pena, o consello de guerra duro 5 días e a sentenza para 64 persoas se dió a coñecer o mesmo día 25 de xullo, por razóns políticas e ideolóxicas en virtude de sentenza sen as debidas garantías nin dereito a defensa condenáronme a Pena de Morte, en espera de execución de sentenza pase os meus últimos 9 meses de vida, entrei preso con 23 anos e fusiláronme pouco antes de cumprir os 26.

O 14 de marzo de 1939 fun fusilado na Punta do Martelo o espigon do Arsenal Militar de Ferrol onde os tres anos que pase encarcerado escoitei como fusilaban aos meus compañeiros, uns paseados por sácas nocturnas de cada noite e outros polos consellos de guerra que os militares facciosos realizaban. O meu pai puido recuperar o meu corpo e darme sepultura.

72 anos despois, a miña familia seguen pedindo xustiza. Ata cando?