'O fallo de Garzón pecha a vía xudicial para o anterior a 1977'

Chus Martínez, Dionisio Pereira e Lourenzo Fernández onte,

antes da súa charla no MARCO. (Foto: FELIPE CARNOTTO)

Traducción Estación Atlántica

O historiador Dionisio Pereira participou onte na charla sobre a 'Xeografía dá represión'

Atlántico / Ana Baena. Vigo - 29-02-2012

Investigador e coordinador do proxecto 'Nomes e voces', Dionisio Pereira, que estuda a represión franquista en Galicia, valorou onte en Vigo as consecuencias que a última sentenza ao xuíz Baltasar Garzón terá en labores de Recuperación Histórica: 'Se por unha banda supuxo un alivio para o propio sistema xudicial español, tamén supón unha noticia moi grave ao afianzar a impunidade dos verdugos e asasinos da ditadura'.

Para Pereira, a vía xudicial está morta con respecto aos crimes cometidos antes de 1977, 'supón unha lei de punto final e a única saída é concienciar á cidadanía para que presione para derrogala'.

Mentres o historiador aposta por seguir traballando para 'botar por terra os mitos creados polo franquismo e sacar a luz a verdadeira historia dos represaliados'. Precisamente Pereira atopábase onte en Vigo para presentar xunto a Lourenzo Fernández e Chus Martínez un novo monográfico baseado nas investigacións, 'Xeografía dá represión en Galicia', onde sitúan o número de linchamentos por localidades. 'Nos dous primeiros anos do inicio da contenda, Vigo é un dos lugares que presenta maior intensidade de represión'. O carácter industrial da cidade, a forte actividade sindical en Bouzas e O Berbés, así como o arraigamento do partido socialista en Cabral son as causas que detonaron esta persecución. Xunto ao xa desaparecido cemiterio de Canido (Ferrol), Pereiró é o camposantos con máis fusilados de Galicia, 343. 'Pero ademais de ser un sitio de enterramentos, era un lugar de morte, xa que diante dos seus tapias fusiláronse a moitos', apunta Pereira, para quen o asasinato de Heraclio Botana, ante estas paredes, foi especialmente cruel: 'Xa estaba xubilado e nunca fixera dano a ninguén, pero era un símbolo do socialismo galego'. Recoñece moito odio nesa acción, pero Pereira rexeita a teoría das inimizades para explicar moitos dos ajusticiamientos. 'Os paseos e os asasinatos son consecuencia dunha persecución ideolóxica e é o propio franquismo quen crea esa teoría das inimizades familiares para despolitizar os asasinatos; algo que logo de varios traballos de investigación xa se superou'.

Os mortos da Pórta do Sol, onde a máxima autoridade militar en Vigo, Felipe Sánchez, manda abrir fogo sobre a xente, e os caídos nas trincheiras de Valladares son os episodios máis negros da historia local 'polos que alguén debería pedir perdón', afirma Pereira.