O Alcalde socialisto de Vigo é condenado pola xusticia a derrubala de urxencia pero segue negándose

segunda-feira, 7 de julho de 2014

Centenario da Alianza Mariñeira 1914-2014


Reunión de directivos do Sindicato de Industrias Pesqueiras (CNT) e presidentes das sociedades mariñeiras no local da CRG na Coruña. Sentados de esquerda a dereita: Manuel Fandiño, José Villaverde, Manuel Montes e Manuel Nores Sotelo ( presidente da Alianza Mariñeira de Cangas). Foto dos fondos de Voces e Nomes da familia Villaverde Otero
 

Asociación de Memoria Histórica 28 de agosto
Cangas 05/07/2014
"La Alianza Mariñeira" creouse en 1914. O seu primeiro presidente foi Lorenzo Corbacho Rodal, canteiro socialista. Definiuse como sindical e política, chegando a ser de vital importancia.
 

Desde 1913 as motoras de Cangas atrévense a ir pescar a sardiña as costas portuguesas, especialmente dende que termina a ceifa en Galicia, é dicir, de setembro a abril. As primeiras accións da Alianza Marinera foi regular a contratacións e o traballo a bordo. Ós armadores non se lle permitía contratar mariñeiros  que non estivesen asociados á Alianza, os barcos tiñan que  levar un delegado da Alianza que tiña a misión fundamental de controlar as contas e facer respectar a regulamentación do traballo a bordo e as instrucións da Alianza.  As negociacións das Bases de Traballo  (o convenio colectivo para os tripulantes das motoras de Cangas que andaban principalmente á sardiña á ardora nas costas galegas e portuguesas) ocupan os principais esforzos da Alianza durante especialmente os anos 1914 a 1916, 1919 e 1931 a 1933,

Desde 1915 a Alianza cataliza unha batalla frontal ó caciquismo, que culmina en 1917, no dobre éxio da folga xeral e do trunfo nas eleccióna municipais, anque respecto destas últimas o caciquismo conseguirá manipular para impedir o acceso ó poder municipal dos candidatos da Alianza e das forzas democráticas ata 1920, con cinco anos de forcexeos. Estes esforzos de democratización levan a anos de inestabilidade municipal e de eleccións repetidas que terminan coa elección do alcalde proposto pola Alianza. Dende as eleccións de febreiro de 1920, xa quedaba claro que en condicións democráticas, sería a Alianza quen poría alcalde en Cangas. Nos períodos de plenitude ten entre 1500 e 2000 socios activos, e nos de inacción descende ata quedar practicamente sen socios cotizantes.

Na noite do 5 ó 6/2/1922 a Sociedade, como estaba decaída, pasaba por malos momentos. O local foi incendiado, pero os mariñeiros superaron o duro suceso  mercando un solar que logo cos sindicatos construirían unha casa que se terminou de facer a últimos do 1924 e que seria chamada a Casa do Pobo que seria o foro asembleario dos obreiros e mariñeiros,e cando se chegan a organizar, a partir de 1935, das redeiras e fabricantes.

En setembro do 1931 a Alianza federase na CNT e sepárase da UXT. A finais de outubro do 1931 Alianza Mariñeira participa no Congreso de Constitución da Federación Nacional do Sindicato de Industrias Pesqueras (CNT).

En toda historia da Alianza  Marinera poucas veces foi clausurada arbitrariamente. Unha delas foi en outubro de  1934 e ata xaneiro de 1935 sen ningún fundamento legal, pois a dereita instalada no goberno da república exerceu unha feroz represión contra os obreiros organizados que non se parou en ningunha consideración legal, e obedecía principalmente ó seu afán de vinganza.

No 1936 a Alianza Marinera participa no Congreso da CNT en Zaragoza.

A creación da Alianza Mariñeira representa unha transformación moi radical tanto socialmente  como politicamente en Cangas. Dende a súa fundación ata a clausura, os mariñeiros teñen un apreciable control social e político. A Alianza Mariñeira, tivo moito que loitar contra os abusos por parte dos armadores, conserveiros e de outros estamentos sociais, esta  foi capaz de conseguir moitas melloras sociais para a colectividade mariñeira. Estes anos foron socialmente intensos na historia  de Cangas, os mariñeiros tiveron que  loitar e sacrificarse a caso foi demasiado breve a súa historia  que rematou cun final  tráxico a finais de xullo de 1936 polo goberno nacional-católico que “silenciou o mar” clausurando e incauta o patrimonio da sociedade e incendia a biblioteca e reprimindo e asasinando ós dirixentes .

Nenhum comentário:

Postar um comentário