 |
| Feijóo, en la entrega de las Medallas Castelao |
Traducción Estación Atlántica
O presidente da Xunta asegura que Castelao, pai do galleguismo político e ministro republicano, que morreu no exilio, non puido "cumprir" os seus "ideais" por mor dos "caprichos da historia" da "desafortunada República".
El Diario.es - David Lombao 28/6/14
Alfonso Rodríguez Castelao, político e escritor de referencia do galleguismo e o nacionalismo galego, foi elixido deputado en 1936 pola Fronte Popular, no que se integraba o Partido Galeguista. Foi un dos grandes impulsores do Estatuto de Autonomía galego referendado nas urnas o 28 de xuño dese mesmo ano e o golpe de Estado franquista obrigouno ao exilio, onde foi membro do tamén exiliado goberno da II República española. Así, exiliado, foi como faleceu en Bos Aires en 1950, de onde o seu corpo non regresou a Galicia ata outro 28 de xuño, o de 1984.
Todos estes avatares, froito da persecución política, foron definidos de moitos modos, pero en poucas ocasións foron reducidos, polo menos públicamente, á categoría de "capricho da historia". É o que fixo este sábado o presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, que na entrega anual das medallas concedidas polo Goberno galego co nome do político e artista nado en Rianxo atribuíu a eses "caprichos da historia" que "o pai do galleguismo" non puidese "cumprir" os seus "ideais", truncados polo golpe de Estado franquista contra a que Feijóo define como "desafortunada República".
Feijóo realizou esta rechamante reflexión no marco dun discurso en que ligou dúas figuras a priori tan afastadas entre si como a do propio Castelao e a do rei Felipe VI. Ao facer entrega das medallas, entre outras, a ex eurodiputada do PP e filla de Manuel Fraga, Carmen Fraga, considerou que non era posible "obviar lle momento histórico que vive a institución que serve de marco á nosa convivencia", tendo en conta que a "proclamación dun novo rei" supón a "continuidade" de "unha etapa con moitos máis días que noites", "colmada de esperanzas".
Segundo o discurso presidencial "o establecemento do autogobierno, o incremento do benestar, o asentamiento da nosa identidade e o florecimiento da nosa cultura prodúcense ao amparo desa Monarquía que cumpre a súa substitución". Tamén é cousa da Coroa, di Feijóo, a "superación dos traumas do pasado". Por todo isto, nun acto concibido como homenaxe a Castelao Feijóo apela a valorar os "efectos tanxibles" da Monarquía, que "nunca foi limitación, senón impulso" e que, afirma, "nunca coartó as nosas posibilidades como pobo, senón que as ampliou e enriqueceu".
Convencido de que non fai outra cousa que "facerse portavoz do que senten a maioría dos galegos", que "esperan moito do novo reinado", Feijóo fai sevas as palabras de Felipe VI relativas a unha España "unida pero non uniforme", porque "hai moitos xeitos de ser español e unha delas é ser galego". "O galego -proclama- non se ve obrigado a elixir" entre as identidades "que compoñen a súa rica personalidade, porque sentiría niso unha limitación". Este "xeito de ser" está "hondamente arraigada no noso ser colectivo" e por iso "seguimos vendo en Castelao un símbolo vigente", grazas que "por encima da súa condición de político estaba a de humanista".
Todos estes avatares, froito da persecución política, foron definidos de moitos modos, pero en poucas ocasións foron reducidos, polo menos públicamente, á categoría de "capricho da historia". É o que fixo este sábado o presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, que na entrega anual das medallas concedidas polo Goberno galego co nome do político e artista nado en Rianxo atribuíu a eses "caprichos da historia" que "o pai do galleguismo" non puidese "cumprir" os seus "ideais", truncados polo golpe de Estado franquista contra a que Feijóo define como "desafortunada República".
Feijóo realizou esta rechamante reflexión no marco dun discurso en que ligou dúas figuras a priori tan afastadas entre si como a do propio Castelao e a do rei Felipe VI. Ao facer entrega das medallas, entre outras, a ex eurodiputada do PP e filla de Manuel Fraga, Carmen Fraga, considerou que non era posible "obviar lle momento histórico que vive a institución que serve de marco á nosa convivencia", tendo en conta que a "proclamación dun novo rei" supón a "continuidade" de "unha etapa con moitos máis días que noites", "colmada de esperanzas".
Segundo o discurso presidencial "o establecemento do autogobierno, o incremento do benestar, o asentamiento da nosa identidade e o florecimiento da nosa cultura prodúcense ao amparo desa Monarquía que cumpre a súa substitución". Tamén é cousa da Coroa, di Feijóo, a "superación dos traumas do pasado". Por todo isto, nun acto concibido como homenaxe a Castelao Feijóo apela a valorar os "efectos tanxibles" da Monarquía, que "nunca foi limitación, senón impulso" e que, afirma, "nunca coartó as nosas posibilidades como pobo, senón que as ampliou e enriqueceu".
Convencido de que non fai outra cousa que "facerse portavoz do que senten a maioría dos galegos", que "esperan moito do novo reinado", Feijóo fai sevas as palabras de Felipe VI relativas a unha España "unida pero non uniforme", porque "hai moitos xeitos de ser español e unha delas é ser galego". "O galego -proclama- non se ve obrigado a elixir" entre as identidades "que compoñen a súa rica personalidade, porque sentiría niso unha limitación". Este "xeito de ser" está "hondamente arraigada no noso ser colectivo" e por iso "seguimos vendo en Castelao un símbolo vigente", grazas que "por encima da súa condición de político estaba a de humanista".
Nenhum comentário:
Postar um comentário