Enrique G. Souto- Lugo / A Voz 30/1/2011
Lugo, xa se sabe, é unha terra que ten políticos peculiares. É así por tradición, por costume antigo e arraigada. En Lugo, os seus políticos fan moi persoais lecturas dalgúns dos grandes debates nacionais e os singularizan ao seu modo e xeito. Ocorre por exemplo coa chamada lei de memoria histórica. En Lugo, os socialistas, que son os que gobernan, e os populares, que aspiran a gobernar, coincidiron en que é conveniente dar os nomes de varios alcaldes franquistas a rúas de recente construción. É unha curiosa interpretación da polémica norma; talvez Zapatero non reparou en que tamén debía ser aplicada na terra de políticos peculiares que é Lugo.
Azaña seguramente non pensaba en Lugo cando dixo que «se os españois falásemos só do que sabemos produciríase un gran silencio que nos permitiría pensar». Talvez, pensando, pensando, o alcalde socialista José López Orozco e o aspirante popular Jaime Castiñeira chegasen a outra conclusión. Agora, visto o visto, talvez imponse recuperar o monumento aos caídos (aos do mesmo bando que os alcaldes que terán rúa?) que o Concello retirou da avenida de Ramón Ferreiro en cumprimento da lei de memoria histórica. Non sei por que pero parece probable que o acordo adoptado na comisión do rueiro sufra algún cambio antes de entrar na orde do día do pleno municipal. Vinte e catro horas despois de visto o asunto en comisión, o concelleiro José Rábade xa dixo que o primeiro informe que terá que elaborar o novo secretario municipal, José Antonio Carro, será para determinar se tales homenaxes son compatibles coa lei.
En Lugo, si, as cousas son como son, aínda que talvez debesen ser doutro xeito. Por exemplo, é cousa notable que acabe no xulgado ata unha modestísima oposición para cubrir catro prazas de axente de mobilidade. Non parece tan difícil que o Concello, polos procedementos establecidos, resolva, en leste ou noutros casos, en tempo razoable as reclamacións que se presenten ao modo en que se desenvolven o proceso selectivo. Que os que superaron a oposición teñan que recorrer ao xulgado para reclamar as súas prazas constitúe un acontecemento realmente singular.
No ámbito da política hai moitos casos notables. Por exemplo o da supervivencia política do socialista Ricardo Varela, que é deputado de luxo e peza relevante na contorna do xefe dos socialistas galegos. Talvez o veterano uxetista colocou na lista de Orozco para as eleccións locais a Manuel Chaín, outro da UGT que quere incorporarse á política institucional. Se este é un das grandes fichaxes de Orozco, os populares Jaime Castiñeira e José Manuel Barreiro eludirán sen dificultades os perigos do estrés electoral.
Si, en Lugo, as cousas son así. O socialista José Ramón Gómez Besteiro viuno con claridade e, talvez por iso, escapa como gato escaldado, sempre que pode, de calquera asomo de polémica. Ata se está librando das incidencias que rodean ao debatido PXOM de Lugo, de cuxa tramitación foi responsable algúns anos.
En Lugo, os seus políticos singulares, que non son poucos, saben pouco de Churchill, que avisou de que «a alternancia fecunda o chan da democracia».
Nenhum comentário:
Postar um comentário